Skip to main content

Upadłość konsumencka to bardziej szczegółowy termin, który oznacza redukcję lub umorzenie zobowiązań osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, w przypadku zaistnienia niezawinionej niewypłacalności. Upadłość konsumencka została wprowadzona 31 marca 2009 roku do polskiego prawa upadłościowego i naprawczego. 31 grudnia 2014 roku wprowadzona została nowelizacja upadłości konsumenckiej, istotnie liberalizująca przesłanki ogłoszenia upadłości.

O ogłoszeniu upadłości decyduje sąd rejonowy (gospodarczy wydział upadłościowy) na wniosek dłużnika. Wierzyciele nie mają uprawnienia do przymusowego wszczęcia tego rodzaju postępowania (odmiennie niż w stosunku do przedsiębiorców – osób fizycznych). Ogłoszenie upadłości jest możliwe raz na 10 lat z przyczyn nadzwyczajnych i niezależnych od dłużnika (np. choroba, wypadek, utrata pracy).

Nowelizacja ustawy ułatwiła dostęp do upadłości konsumenckiej, likwidując bariery prawne i finansowe np. w zakresie obniżenia wysokości opłat sądowych i kosztów ogłoszeń, czy ustalenia wysokości wynagrodzeń syndyków na poziomie wielokrotnie niższym niż wynagrodzenia komorników. Nowelizacja wprowadziła też uproszczoną treść wniosków o ogłoszenie upadłości konsumenckiej i inne ułatwienia w toku postępowania upadłościowego, czyniąc je bardziej przyjaznym dla osób fizycznych.